Hoi, lieve faceboek vrienden, hier ben ik weer, jullie Remy
Eerst effe tof bedankt voor alle reacties! Van sommige verschoot mijn sik zowat van wit naar roze, door het blozen. Lieselotje zei dat het maar goed was dat ik geen schoenen droeg, waarna ze samen met Ramses zat te gniffelen. Waar dat op sloeg weet ik nog steeds niet.
Maar genoeg gemehhhhh’ed en over naar de realiteit. Tof woord trouwens, heb ik net geleerd. Als je zegt harde realiteit, schijnt het ernstiger te zijn, persoonlijk ben ik meer van wat geitige fantasie. Ho stop Remy, je draaft weer door… Goed hè: draven zonder van mijn plekkie te komen, die taal van die tweebeners is echt soms kicken.
Maar nieuwtjes dus: Met die Boe gaat het een beetje uppie en downey. Floris is er in ieder geval redelijk klaar mee, en ik eerlijk gezegd ook, nadat hij me weer hartstikke achterna had gezeten deze week. Echt wel geinig beest hoor, maar iets te veel energie voor onze commune, denk ik zo.
En tja die nieuwe hanen verblijven schijnen besteld te zijn… duurt wel wous lang zeg. Maar als ze er zijn zal het best mooi worden. Liesje en ik vinden het wel jammer dat die ouwe meuk weggaat, dan blijft er zowat niets over om op te kunnen klimmen! Trouwens effe tussen jou en mij: Lies wordt wel een spetter hoor, Mehhhh…
O, zou het haast vergeten: Rijden er van de week ’s morgens, en dat begon al waanzinnig vroeg, toch een zooi malloten voorbij, en alsmaar toeteren joh! Effe is leuk, maar dit was niet normaal, we kregen er allemaal zowat hartkloppingen van, vooral dat logeer paard. Die was bijna aan een valiumpie toe, de zielenpoot. Dat geintje duurde eindeloos, het bleken ´Boze boeren´ te zijn, nou met die herrie zullen ze wel veel Boze vrienden hebben gemaakt.
Ik heb trouwens weer een hengeltje uitgegooid bij die brombeer. Watte?? Jeempie, daar heb je die betweter Ramses weer. ‘’Dat heet een visje uitgooien’’, roept hij. Nu raak ik toch echt van het weitje, snap er niks meer van.
Maar goed, heb dus weer geprobeerd duidelijk te maken, dat ik weleens poolshoogte wil nemen in dat gebouw. Gelijk gezegd dat ik dan niet zal poepen binnen, nou ik ben benieuwd. Ik hoorde dat er ook veel verschillende rare en mooie vogeltjes binnen zitten. Huh….? Nee joh, ik bedoel echte vogels, geen personeel, haha…
Wel zie en hoor ik, als ik op de bunker klim, diverse poezen die dan spelen of zoiets in hun buitenverblijven. Volgens Liesje zijn die heel gemeen, maar volgens mij zijn het allemaal lieve pluizenbolletjes. Maar ik wacht maar geduldig af of ik binnenkort eens dichterbij mag kijken.
Trouwens weet je wat volgens ouwe Floris echt geduld is? “Op de weegschaal blijven staan, tot je echt een ons weegt.’’ O ja, ik vond nog een jeugd fotootje van mezelf, toen ik hier pas was, een troeteltje toch?
Tot volgend weekend, en wil je wat vragen aan ons, gewoon doen hoor!!
Dubbeldikke Mehhhhhhhhhhh Remy
