Hoi faceboek vrienden, hier ben ik weer, jullie bloggende Geit Remy.
Nou laat alles maar uit je handen vallen en ga er maar even rustig voor zitten, want er komt weer een verháál!
Ik ben er nog flabbergasted van en als ik er aan terug denk, trouwens wij alle drie. Want zoals jullie weten, wil ik al heel lang in het grote gebouw rondneuzen, maar zoals het vandaag verliep… Dát had ik me toch iets anders voorgesteld. Plots kwamen die mensen ons namelijk halen om gewogen te worden!
Gewógen? Hoe verzinnen ze het! Waar dat voor nodig is allemaal, dat begrijp ik echt niet hoor. Maar goed onder protest en eerlijk gezegd enig verzet, moesten we alle drie meelopen naar het gebouw. Nou… je begrijpt, op die manier werden we er niet vrolijker van. Vooral Lies, die arme stumper was uren daarna nog van slag.
Ramses heeft ook best lang onverstaanbaar zitten mopperen, en ík ben he-le-maal klaar met dat gebouw. Ik mocht toen ik er was nergens effe neuzen! Er liep zelfs een mens, die de opmerking durfde te maken van: ‘Wat doet die geit hier in de gang.´ Wat nu! Niks zomaar geit, nog altijd wel de Bekende Bloggende Geit Remy hè!!
En dan gooien ze ook nog foto’s op de interne dierverzorgers faceboekgroep. Een foto van Ramses die lijdzaam op een kleedje staat, met daaronder verstopt de weegschaal. Reageert daar weer een snuggere dierverzorger op, door te zeggen: ‘’Mooi, dat wilde Remy toch zo graag?? Het gebouw ontdekken… ‘’ Hebbie soms een brilletje nodig misschien? (grapje hoor!)
Tja moeten jullie effe luisteren, als dit zo door gaat kap ik met m’n…. Hè watte?? Ramses roeptoetert, dat ik me niet zo moet opwinden, en dat ze het goed bedoelen, en dat dit in het belang van onze gezondheid werd gedaan. Nou, vooruit voor deze ene keer dan……. Mehhhhhhhh….. Lies trouwens vond ik in dit hele gedoe toppie dapper, want om hardop te zeggen dat je onzeker en bang bent, daar heb je echt zelfvertrouwen voor nodig.
Nadat we weer wat van de emoties waren bijgekomen, heb ik nog wel m’n beklag gedaan bij mijn eigen dierverzorger Meneer Brombeer. En hij beloofde het goed te maken, ja, ja, we gaan het zien… Maar verdorie possie, dat deed hij dus echt. Twee dagen later mocht ik ineens met hem mee, om de andere kant van het stallen complex te bekijken. Naar binnen mocht ik niet, maar ik mocht wel effe gluren in de deuropening! Sapper jopie, wat een hoeveelheid katten reismandjes, niet normaal joh, en dat scheen nog maar een klein deel te zijn. Maar… hoorde ik, ze worden ook voor allerlei andere kleine dieren gebruikt.
En toen mocht ik de stal zien met allemaal kooien voor duiven, die uit de behandelkamer kwamen. Want als ze helemaal aangesterkt zijn, gaan ze óf weg óf voorlopig in de grote volière, vertelde Brombeer. Nou die volière, die wilde ik dan ook wel effe zien. Maar toen we er voor stonden zag ik helemaal niets. De voorkant is echt mega hoog, ik kon er net niet overheen kijken!
Na een beetje mekkeren van mijn kant begreep die ouwe Brombeer eindelijk het probleem. Het duurde wel effe, want hij is niet zo snugger, maar toen mocht ik even aan de achterkant naar binnen kijken. Zo dan, nu weet ik gelijk waar al die rotherrie vandaan komt achter onze stal. Wat een geroekekoer, joh!!!
O ja, als laatste moest ik van Ramses nog ff dit zeggen, en hij is best filosofieshhh.. Hij zei iets vanwege mijn negatieve start van de blog…. dat negatief tegenwoordig positief is… Een doordenkertje, zei hij? Nou geef mijn portie maar aan fikkie, ik begrijp het uiteraard weer niet!
Toedeloe en dikke Mehhhhhhhhhhhh …. Remy
Ramses op de weeggieschaal
Liesje vond het maar eng allemaal en ontmoette, een uiterst verbaasde Kujem, de hond van de dierverzorgster Nancy
Aha!!! dus die maken die herrie!
Zie je…. veeeel te hoog die volière wand
zo heeeee wat een boel mandjes
mijn neus
