Dag feestboek vrienden, daar ben ik weer….
Gompie, niet te geloven… alweer een week voorbij, wat gaat dat raketje snel zeg. En wat was het een week!
Het was voor ons allen wel effe slikken hoor, toen Boe door het hek verdween richting paarden trailer. Het werd even helemaal stil, nou ja niet helemaal, want achter ons vanuit de grote weide hoorden we opeens: “Hè, gaat hij echt weg?” Verrast keken we om, waar Njàla enthousiast langs het hek dribbelde.
“Ik geloof het wel”, antwoordde Floris bedachtzaam, terwijl hij naar de andere zijde van het hek slofte. “Dat is toch hartstikke fijn”, hinnikte Njàla en keek Floris stralend aan. Deze keek even indringend naar het witte opgewonden paard, en zei toen: “Tja ergens wel, maar ergens ook weer niet.”
Verbouwereerd keek ze hem aan: “Maar jij vond het toch ook een vervelende puber?” Floris onderdrukte een hinnik, en zei: “Ja soms wel, maar het was geen slechte gozer, en hij bracht wel wat leven in de tent hier.”
“Hallo, ze rijden nu weg”, riep Lies. Zwijgend keken we allen de trailer met Boe na…..dag gozer het ga je goed!
lees verder onder de foto
Na enige tijd van stilte, vroeg Ramses: “Gaan we nu weer, zoals voor Boe zijn komst, met z’n allen in één stal wonen?”
Tja, dat weet ik ook niet, dat maken die tweebeners uit. “Nou ja wel zo gezellig”, merkte Lies op, “alleen moet opa Floris leren om buiten te poepen.”
“Waar is die ouwe eigenlijk”, vroeg Ramses, terwijl hij om zich heen keek.
Ik zag hem, gelijk na Boe zijn vertrek, met die verzorgster om de hoek verdwijnen richting het gebouw, zei ik.
“Diezelfde verzorgster van toen…..?”, stamelt Lies met opkomende rode wangetjes. Ja, maar die kent hem echt al super lang, en dat bleek later heel onschuldig. Dat weet je toch nog wel, zei ik ietwat geïrriteerd.
“Joh, laat haar nou maar, we winden ons allemaal wel eens op, over iets of om iets”, zei Ramses en gaf me een nogal suggestieve, vette knipoog.
lees verder onder de foto
Mehhhh, jaaaa dat is waar, moet ik bekennen, maar of ik dát nu ook hier ga vertellen… Want dat was toch wel een tikkie gênant misschien? Eh…. ehhhhh…. ik moet even nadenken, maar vooruit: ik vertel het toch.
Nou, kijk: van de week was Lies ‘spelig‘ of ‘rits‘ of ‘runs‘! En om het nog duidelijker te zeggen: haar hormoontjes speelden joepie op, zeg. Constant liep ze kwispelend voor ons, en ze klom letterlijk óp me!!!!
Jaaaaaaaahhh….. lachen jullie maar, effe tikkie zwaar frusti hoor, als gecastreerde macho.
Maar één voordeeltje van die castratie is: ik stink niet meer! In ieder geval geen bokkenlucht, alhoewel die lucht van haren op onze kop is super bijzonder hoor, daar zit een stofje in. Dat heet met een moeilijk woord 4-ethyloctanal. Dat mag je gelijk weer vergeten, en ik heb het door die castratie ook niet meer, maar als een geiten-meid dat ruikt!! Waaauwwwww, dan spelen die hormonen toch effe op. Daar kunnen jullie tweebeners met je parfum, of after shave een zwaar puntje aan zuigen.
Maar goed, die luchtjes had Lies dus effe niet nodig.. En tja ik vond het wel interessant hoor, maar wat ze met al dat gefleem van mij verwachtte, ben ik toch even kwijt, na die castratie. Ramses kon het zich schijnbaar beter herinneren, want hij deed een sprongetje achterop Lies. Waarop deze zich snel omdraaide en riep: “Hééé vunzo, jij bent toch geen geit!!” Verbouwereerd stamelde Ramses sorry, en verdween schielijk achter de hooiruif.
Plots hoorde ik het buitenhek naast de stal opengaan, en verscheen Floris weer om de hoek. Fris en fruitig keek hij om zich heen en, riep “hoi hoi, hier nog iets bijzonders gebeurd, terwijl ik even weg was voor die schoonmaakbeurt van onderen? Het was trouwens wel kicken, joh, ze gebruikte nu lauw water. Maar zoals ik al vroeg, nog wat bijzonders?”
Eh…. we keken naar elkaar, en schudde alle drie tegelijkertijd met onze kop van nee hoor. “Fijn”, zei Floris, “dan ga ik nu proberen of ik met dat gebitje van me nog wat hooi naar binnen kan krijgen”.
Onderweg naar de hooiruif passeerde hij Lies, gaf haar een knipoog en zei:´Tikkie opgewonden meisje?” en slofte grijnzend verder.
Pfffffffffffffff….. wát een gedoe allemaal.
Maar, nog effe wat anders, die plaatsingsstop vanwege de feestdagen is gelukkig weer voorbij. En de plaatsbare dieren staan te trappelen om opgehaald te worden voor een eigen huisje, dus kijk eens op de website.
Nou hier laat ik het even bij, heb je een vraag, gewoon doen! Ik ga nu effe lekker buiten staan, geloof dat ik om de één of andere reden moet afkoelen.
Dikke Mehhhhhhh, Remy
Ramsesssss…. niet doen!, roept Liesje ⤵️
‘t is toch niet te doen dit!, vindt Remy ⤵️
Liesje is erg opgewonden en danst erop los ⤵️
