Het verhaal van Ken deel 1

24 november 2017

Regelmatig krijgen we meldingen binnen van dieren die in de problemen zijn gekomen omdat ze verstrikt zijn geraakt door zwerfafval. Misschien wel het meest heftige en bizarre voorbeeld is het verhaal van Ken, waarvan we vandaag het eerste deel vertellen.

Een paar weken geleden werd onze chauffeur Jeroen tijdens zijn avonddienst gebeld door de thuisbasis. Er was een melding binnengekomen van een ‘kat met een blik op zijn hoofd’ in de Trompstraat, Den Haag. Bij aankomst stond de melder op hem te wachten met een doos. Jeroen wist niet wat hij zag. In de doos zat een kat met zijn hele kopje in een blik. Omdat de kat niet bewoog, controleerde hij direct of het arme dier nog in leven was.

Gelukkig. De kat leefde nog. De melder had al een poging gedaan om het blik van het kattenkopje af te halen, maar dat lukte niet. De kat verzette zich hevig, vermoedelijk door de pijn. De chauffeur bekeek de optie om het nog eens te proberen, maar zag dat er bloed bij de nek zat. Ook rook Jeroen een zeer penetrante geur die hij herkende en waardoor alle alarmbellen begonnen te rinkelen. Hierop werd besloten het blik te laten zitten en zo snel mogelijk naar een dierenarts te gaan. Gelukkig kon de chauffeur terecht bij één van de dienstdoende dierenartsen met nachtdienst.

De dierenarts stond al voor ons klaar toen we aankwamen. In de behandelkamer keek de dierenarts verbaasd naar de kat. Gelukkig lukte het de dierenarts om het blik langzaam en zo voorzichtig mogelijk te verwijderen. Toen het blik halverwege was, verbaasden Jeroen en de dierenarts zich over de verwondingen van de kater. De penetrante lucht was nu helemaal niet te harden. Toen het blik er helemaal af was werd duidelijk waar deze geur vandaan kwam. Uit de ogen van de kat liep allemaal pus waarmee de hele kop vol zat. Dit was overduidelijk niet van één dag. De kat moet echt meerdere dagen hebben rondgelopen of hebben gelegen met het blik om de kop.

De kat was compleet uitgeput van het gevecht, dat hij al die tijd heeft moeten leveren. Ook was het dier volledig uitgedroogd en in het algemeen in een zeer slechte fysieke staat. Eerst werd de kat bij de dierenarts voorzien van pijnstilling en een infuus om wat vocht binnen te krijgen, waarna het kopje zo goed als het ging schoongemaakt werd. Hoe meer er werd schoongemaakt, hoe meer zwellingen en verwondingen er zichtbaar werden. De oren waren bijna tot de helft ingesneden door de rand van het blik, bij de oren waren zwellingen ontstaan en de huid bij de keel was opengesneden. De kat had een temperatuur, zo laag dat deze nauwelijks meetbaar was en woog bijna niets meer.

Na enige tijd werd besloten dat de kat meekon naar ons hospitaal om bij te komen en de broodnodige verdere zorg te krijgen. Hij werd direct in de couveuse geplaatst en kreeg wat lekkers onder zijn neus. Het dier was nog zo in shock dat hij hiervan maar 2 likjes nam en vervolgens met zijn snoet in het eten viel. We besloten hem vooral veel rust te gunnen. Onze mensen van de nachtdienst hebben amper geslapen die nacht en hebben hem continu gecontroleerd. Het was spannend of de ernstig gewonde kater het zou halen.

Maandag deel 2: We noemen hem Ken (omdat hij een can op zijn kopje had).

STEUN ONS! HELP ONS DE DIEREN HELPEN!

Deel dit bericht!

Meer verhalen over het hospitaal

Help ons de dieren helpen!