Dat…. is in de dierenwereld wel anders. Want dieren hebben helemaal niks met een klok.
Pony Caspar woont bij ons en voelde zich helemaal niet lekker. Dus hij ging liggen en rollen, hij had namelijk enorme buikpijn. Zijn pony-maatje Floris was erg bezorgd en bleef dicht bij hem. Hij voelde dat het helemaal niet goed ging, zo. De dierenverzorgers zagen ook al snel dat er iets mis was en toen was het aanpoten.
Want Caspar had koliek en dan moet je juist niet liggen en rollen. Nee.. dan moet je lopen en eten. Maar Caspar wilde niet lopen en had helemaal geen trek!!
‘s Avonds bleef onze Cherinda bij de paardjes tot ver in de late avond, en ze had regelmatig contact met de veearts. De volgende dag werden er loopdiensten ingeroosterd: De verzorgers liepen, soms alleen met Cas, en dan weer saampjes met vriend Floris. Want Floris was heel erg bezorgd en samen wandelen is dan toch fijner. Overdag liepen onze mensen met de pony’s door Park Oosterbeek en ‘s avonds over het terrein: heen en weer en heen en weer… shift na shift… rond de klok… Er werden diverse slobbers voorgezet en Cas begon mondjesmaat te eten… En lieve Floris hielp ook mee: Hij begroette zijn grote vriend Caspar, als ‘ie terug kwam van een rondje, liefdevol met een fijne manenkrauw.
Gelukkig gaat het nu weer beter met Caspar en staat hij rustig op stal. Hij heeft zijn slobbertje gegeten en staat een beetje te dutten. Onze jongen lijkt voorzichtig weer op te knappen. De crisis is nog niet voorbij, maar voor nu lijkt het onder controle. Zet hem op, Cas!
