Een velduil op een boot midden op zee tussen Nederland en Engeland is heel bijzonder. Je hoort het niet vaak en wij hadden dit ook nog nooit meegemaakt!
Vissers keken raar op toen ze veertig mijl vanaf de Nederlandse kust hun netten wilden pakken om te beginnen met vissen. Ze troffen op het dek van hun vissersboot een verzwakte velduil aan. De uil was nat geworden door golven die op het dek spatte vanuit de Noordzee.
Om onderkoeling tegen te gaan, hebben de vriendelijke vissers de uil veiliggesteld in een warme ruimte onder een krat, met wat dekens. Na vier dagen was de boot terug aan land. Het was eind november. De vissers belden ons direct op. ‘s Ochtends vroeg kwamen we bij de haven aan.
Bij aankomst werden wij opgewacht en inspecteerden we de uil. De velduil was nog best levendig, ondanks dat het diertje al minimaal vier dagen geen eten of drinken had gehad en mogelijk onderkoeld was.
We zetten de uil over in een bench, wat nog best wat kennis vroeg. De uil was namelijk aan het blazen en sissen. Ook hebben ze erg scherpe klauwen waar ze je goed mee kunnen verwonden.
De velduil is meegenomen naar ons hospitaal om even bij te kunnen komen in een couveuse. Hier is het lekker warm en we gaven de uil ook wat eten en drinken. Zodra Vogelopvang De Wulp open was, hebben we de velduil daar naartoe gebracht. Hier hebben ze veel kennis en de goede voorzieningen om de uil te verzorgen en aan te laten sterken. De uil was erg zwak en vermagerd. Gelukkig ging het snel beter. Na anderhalve week in de opvang, kon hij weer worden vrijgelaten in het wild!
