‘s Morgens beginnen we in ons dierenhospitaal met het verzorgen van de dieren. Dit betekent ook honden uitlaten. Zo ook gebeurt het gisteren dat medewerker Cherinda en stagiaire Cynthia lekker de ochtendwandeling maken in het bos van Clingendael.
Op de terugweg neemt bij toeval één van de honden een andere route en ze besluiten dat pad maar te nemen. De honden zijn opgewonden en ze zien in de hoek bij het hek van het vogelreservaat een andere hond staan. Vreemd, er zit nog een lange lijn aan. Omdat ze net een dame passeren, denken ze dat de hond misschien bij haar hoort. Maar het voelt niet helemaal goed. Als de hond het op een lopen zet en een compleet andere richting kiest, Park Clingendael in, weten ze het zeker, deze hond is op de vlucht.
Ze rennen er achteraan en laten de honden los achter de hond aan lopen in de hoop dat ze terugkomt en zich bij de honden aan sluit. Tijdens het rennen belt Cherinda met de eigen meldkamer om te vragen of er een vermissing is gemeld van een grote, blonde hond. En ja, inderdaad, er is sinds de avond ervoor een hond vermist vanaf de Balistraat. Ze heet Marley en is met riem en al geschrokken weggerend.
Inmiddels rent Marley in paniek door het park heen en weer. Ze proberen haar in te sluiten, maar ze is te snel en rent richting het landhuis Clingendael. Ze zijn bang dat ze Clingendael weer uit zal rennen en in het verkeer terecht zal komen. Gelukkig bedenkt Marley zich en ze komt terug lopen richting het park. Ze besluit een bruggetje te nemen richting de Japanse tuin. Deze is gesloten in deze tijd van het jaar en Cherinda en Cynthia zetten het dus weer op een rennen want daar kunnen we haar insluiten. En het lukt!
Doodmoe en bang is ze. We bellen direct de eigenaar en vertellen dat we Marley hebben gevonden. Hij is dolblij! We spreken af bij de ingang van Park Clingendael en daar worden hond en baas weer herenigd.
Wat een toeval dat één van de honden besloot het andere pad te nemen. Want wat als we gewoon rechtdoor waren gelopen? Dan had Marley misschien nog wel langer rondgedwaald. Maar toeval bestaat niet, we waren gewoon op de plek waar we moesten zijn!
