De dag na een storm, in dit geval na Storm Evert, staan we paraat. Want we weten dat we extra drukte kunnen verwachten. Om half 7 ‘s ochtends komen dan ook al de eerste telefoontjes op de meldkamer binnen.
Melding van het strand
Een zwaan verkeerd geland, een reiger tussen de bosjes, een verzwakte duif, een meeuw met een zere poot.. Cherinda, die uit de nachtdienst komt, heeft het er maar druk mee. En dan komt, zoals verwacht, de eerste melding van het strand. Bij storm, en zeker als de wind uit zee komt, zien we vaak dat verzwakte of uitgeputte dieren op het strand terecht komen.
Uitgeputte vogel
Een wandelaar vindt in de branding een uitgeputte vogel bij het Zwarte Pad in Scheveningen. Ze weet niet precies wat voor vogel het is, maar hij is zwart met wit. Dat zou wel eens om een zeekoet of alk kunnen gaan, schat Cherinda in. Deze vogels komen zelden aan land, alleen om te broeden. Dus wanneer je ze liggend op het strand aantreft, kun je er vanuit gaan dat het dier verzwakt is.
Omdat de nachtchauffeur al onderweg is naar andere meldingen, vragen we of de wandelaar de vogel veilig durft te stellen. Er is gelukkig een strandtent dichtbij en Cherinda vraagt of ze hem daar even veilig achter een windscherm kan neerleggen. Dan kunnen we hem makkelijk vinden en is het gevaar van verdrinking voor het vogeltje in ieder geval geweken.
Volgende melding
Cherinda hangt de telefoon op en direct komt de volgende melding binnen. Nog een strandwandelaar, en deze treft een jonge zeehond bij de Strandweg tegen een strandtent. Waarschijnlijk heeft deze jonge zeehond in de vroege ochtend toen het nog vloed was, besloten dat het tegen een duintje aan wel even lekker uitrusten is. Maar nu het licht is en eb, is de vloedlijn wel ineens heel ver weg. En er zijn volop loslopende honden op het strand. Niet zo veilig dus. Meneer stuurt ons een foto en zo weten we dat het om een jonge grijze zeehond gaat. Hij lijkt op de foto wel in orde, maar we besluiten toch poolshoogte te nemen. De vriendelijke wandelaar blijft op wacht staan bij de zeehond.
lees verder onder de foto
De dienst van Hugo en Martin begint en ze kunnen meteen de weg op! De mannen maken de strand-ambulance klaar. Ze willen samen gaan, want een zeehond kan je niet alleen hanteren. Cherinda haar nachtdienst zit erop en ze staat in haar sportkleding klaar om te gaan hardlopen. Maar dan besluit ze om met Martin mee te rijden, om hem te helpen. En dat ze ook best vanuit Scheveningen terug kan hardlopen. En Hugo kan dan weer terug naar de drukke meldkamer.
Eerst maar even naar de zeehond, want vlak voor we weg willen gaan, krijgen we weer een telefoontje: dat het wel erg spannend op het strand is met al die honden. Het vogeltje ligt wat veiliger en gelukkig zijn de meldingen niet ver uit elkaar, dus kunnen we ook snel bij het vogeltje zijn.
Jonge grijze zeehond
Op het strand aangekomen ligt een onverstoorde, jonge zeehond lekker te rusten. Waarschijnlijk is hij dit jaar geboren, want hij is nog klein. Grijze zeehonden kunnen namelijk wel tussen de 1,90 en 2,5 meter groot worden. Hij trekt zich er niets van aan, dat we inmiddels om hem heen staan. We zien op zijn rug nog wat kleine beschadigingen, maar dit lijken wat oude korstjes. Na nog even kort overleg met EHBZ (Eerste Hulp bij Zeezoogdieren), die al jaren samenwerkt met Zeehondenopvang Pieterburen, wordt besloten dat deze knapperd voor de veiligheid verplaatst moet worden richting zee.
lees verder onder de foto
Scherpe tanden
Normaal gesproken zou hij de afstand zelf makkelijk kunnen overbruggen, maar door de vele loslopende honden, durven ze het niet aan hem te laten liggen. Cherinda en Martin zijn getraind in het hanteren van zeehonden en maken zich klaar om hem te vangen. Voor hun veiligheid werken ze met dekens, zodat ze zich kunnen beschermen tegen die scherpe tanden. Want al ziet hij er zo nog schattig uit… zodra je in zijn buurt komt zal hij zichzelf verdedigen en ze kunnen lelijk bijten.
Het zeehondje laat zich niet zomaar pakken en laat even flink zijn tanden zien. Groot gelijk, hoor! Zo hoort het ook. Zodra hij gevangen is en veilig ingewikkeld, tillen ze hem op en wandelen snel naar de branding.
lees verder onder de foto
Eenmaal bij de branding moeten ze hem iets eerder neerleggen dan ze willen, want de zeehond is er een beetje klaar mee. Gelukkig is het hier rustig en besluit hij, na nog een keer onze chauffeurs na te grommen, de zee in te gaan. Het is een magisch gezicht. Een machtig mooi wild dier die je met een glimlach achterlaat. Lekker terug naar zee en op een rustiger stuk pas weer op het strand gaan liggen, hoor!
Naar de Vogelopvang
Dan hup, terug naar de ambulance en door naar de vogel. Daar aangekomen moeten ze even goed zoeken, maar dan zien ze onder een klein krukje tegen het windscherm, lekker uit de wind, een uitgeputte zeekoet zitten. Bijna te zwak om zijn oogjes open te houden, kijkt hij verschrikt op. Martin kijkt hem kort na en zet hem gauw in de ambulance. Hij moet direct door naar Vogelopvang de Wulp voor de juiste zorg en om even bij te komen. Met rust, voeding en medische zorg komt hij er dan wel weer bovenop.
Martin springt de ambulance in, op weg naar de Vogelopvang en Cherinda zwaait hem na. Zij mag nu, na die goede warming-up, over het strand lekker terugrennen naar het hospitaal.
filmpjes gemaakt door © Arthur Glaser
de zeehond is jong en sterk en laat zich niet zomaar vangen ⤵️
tillen naar zee ⤵️
daaag zeehondje, zoek maar een rustiger stukje strand uit ⤵️
STEUN ONS! HELP ONS DIEREN HELPEN!
Bestel jij ook je dierenspulletjes bij ZOOPLUS? Bestel dan door op onderstaand logo te klikken. Het kost niets extra, maar je doneert dan automatisch 2% van de aankoopwaarde aan ons! 😻 ⤵️
