We hebben Joshua, Teun genoemd, omdat we hem een echte Teun vinden.
Op 28 juli heeft mijn man, Martijn, met zijn zus Suzanne, Teun opgehaald, toen ik mee was met de dierenambulance. Hij had in zijn reismandje geplast. Hij was, denk ik, een beetje bang en gestresst. Dat volkomen logisch is. Het is nogal wat, vanuit je vertrouwde omgeving, ineens met vreemde mensen mee en dan ben je ineens in een vreemd huis. Vind dat altijd zo naar voor ze, en je kan het ze ook niet zeggen, dat het allemaal goedkomt, en dat we het beste met hem voor hebben. Maar dat even terzijde.
Hij wist direct zijn eten, drinken, krabpaal en bak te vinden. Gedurende de dag heeft hij onder de bank gezeten. Hij kwam er af en toe onder vandaan om lekker tegen Martijn op de bank aan te liggen. Maar dan was er weer een vreemd geluid en dan schoot hij onder de bank.
Toen ik aan het einde van de dag kwam, zat hij ook onder de bank. Maar door zachtjes te praten, kwam hij er onder vandaan. Knuffelen is toch wel een grote hobby. De eerste avond heeft hij nog wel even op de badmat en in mijn sporttas geplast. Even zijn territorium afbakenen. Daarna heeft hij het niet meer gedaan. De eerste avond heeft hij ook bij ons geslapen en liet hij ieder uur van de nacht even weten dat hij er was. Wat kan die kat kletsen, zeg. Erg gezellig.
Wat mij op viel is dat hij heel veel moest krabbelen. Ik zag ook in het logboek dat we mee hadden gekregen dat hij Prednisolon had gekregen en dat het op 27 juli allemaal goed was.
We zijn 3 augustus toch maar even naar de dierenarts gegaan en hebben we weer Prednisolon gekregen. Hij schijnt een allergie te hebben. De dierenarts denkt een voedselallergie. Nu hij weer pillen heeft, werd het jeuken minder en de dikte in zijn hals ook. We zijn nu aan het afbouwen en dan gaan we aan hypo-allergeen voedsel om te kijken of dat het is.
Teun woont nu 3 weken bij ons en voelt zich helemaal thuis. Hij zegt je gedag als je thuiskomt, staat direct achter je zodra je in de keuken staat. Hij miauwt dan alsof hij dagen geen eten heeft gekregen. Hij speelt lekker met touwtjes, pikt het beste plekje op de bank, slaapt en snurkt als een echte vent.
Volgt je overal naartoe (als hij niet slaapt).
Hij gaat altijd mee slapen en dan ligt hij ook echt mijn zijn kop op mijn kussen. Als je in de weg ligt dan duwt hij net zo lang totdat je opschuift, zodat hij er bij kan. We liggen ook regelmatig ruggetje/ruggetje. Dat is lekker warm.
Als je te lang blijft liggen, en dat is bij Teun al om 5 uur ’s morgens, dan gaat hij zitten miauwen om te zeggen dat hij er is. We reageren dan dat hij stil moet zijn. Dan heeft hij een reactie en komt hij naar boven om op bed te liggen en te slapen. Dan zijn wij wel wakker 🙂 .
Verder hebben we al met een tuigje om in de tuin geoefend, zodat hij met dit mooie weer lekker buiten kan zitten. Andere katten zijn soms heel spannend, eng, maar soms ook weer niet. We moeten ook opletten, want hij loopt zo veel voor je voeten, dat ik al een paar keer gestruikeld ben.
Het is een grote knuffelkat, lekkere kletsmajoor, aandachtvrager, één en al gezelligheid.
