Op 18 oktober heb ik Stijn “de jonge god” geadopteerd. Thuis aangekomen ging meneer nieuwsgierig het appartement door. Van de woonkamer naar de slaapkamers, alles werd geïnspecteerd. Vanaf dag 1 slaapt hij lekker op bed.
De eerste 2 weken heeft hij niets gezegd, er kwam behalve spinnen en knorren geen gemiauw uit. Totdat ik op een dag thuis kwam en hij me opwachtte achter de voordeur. Stijn begroette me met een zware stem, hij is immers een senior. Vanaf die dag heeft hij praatjes voor tien.
Ondanks zijn seniore leeftijd van ongeveer 15 jaar speelt Stijn als de beste. De muizen, ballen vliegen het appartement door. Toen hij op een hoge kast in de keuken sprong, keek ik wel even raar op. Heb toch maar even een trapje gepakt om hem eraf te halen.
Stijn is dol op eten, met koken is hij erbij in de keuken. Hij heeft in het begin een halve rookworst uit de pan met zuurkool gevist. Ook toastjes op tafel waren niet veilig, meneer haalde behendig met zijn grote poot een toastje voor zichzelf eraf. Met grote zielige ogen keek hij me aan, alsof hij wilde zeggen “ik hoor er toch ook bij”. Stijn weet inmiddels dat hij op tijd zijn eten en lekkers krijgt en pakt nu niets meer.
Stijn is een lieve, grappige en gezellige knuffelkater, ik ben heel blij met hem. Namens Stijn een dikke knuffel voor alle medewerkers van de dierenambulance Den Haag.
