Sproetje is al lekker gewend hoor!
De eerste week zat hij achterin zijn reismandje weg gedoken. Hij was zó bang. Na anderhalve week werd hij toch wel nieuwsgierig en hebben we de deur naar de hal open gezet en later de deuren naar de andere kamers.
En nu? Hij rent het hele huis door, vinden wij zijn speelgoedmuizen óveral terug en dribbelt hij achter ons aan. En wát een vrijkont is het! Hij schrikt wel nog steeds van onverwachte bewegingen maar daar houden we rekening mee.
Kortom, we genieten met volle teugen van Sproetje, en ik denk hij ook van ons!
