Kristal gaat nu door het leven onder de naam Putih (popje, fliebertje, poetje, fiepie, poppertje etc…).
Volgens mij gaat het heel goed met haar. Ze heeft verschillende slaapplekjes in huis gevonden. Ze heeft al 1 speelgoedmuis van staart en oog ontdaan, de tweede is momenteel even vermist en haar vis aan een touwtje is nog elke dag een hit. Evenals elke doos en ander verpakkingsmateriaal wat hier in huis komt.
Vorige week zijn we in het draagrugzakje naar de dierenarts in de buurt geweest voor de vervolg inenting. Het draagrugzakje was een niet veel groter succes dan het standaard mandje helaas. Maar de geur van hamburgers en patatjes bij het voorbij fietsen van de McDonalds had wel een rustgevende werking. Bij de dierenarts zelf gedroeg ze zich voorbeeldig. De dierenarts vond dat ze inmiddels keurig op gewicht is. Het litteken van de sterilisatie was wel wat dik maar helemaal netjes dicht. Ze heeft ook nog wel een weekje best wat melk in de ‘uiertjes’ gehad. Dat trok ineens weg en toen was haar neusje ineens ook minder rood.
Ik heb brokjes gevonden die ze heerlijk vind. Daarmee was het gepiep om eten tijdelijk opgelost. Ze eet van die brokjes alleen alles wat ik voorzet (en inmiddels ook de minder heerlijke brokjes) dus we moeten voorlopig wel een beetje opletten dat ze niet te dik wordt. Ik ga een voedsel puzzle aanschaffen en wellicht toch een automatische voederbak.
Verder heeft ze een ladder bekleed met touw als klimrek: Dat heeft ze nog niet helemaal onder de knie. En ze laat zich prima een tuigje omdoen dus we hebben het balkon alvast verkend.. maar na wat rondsnuffelen vind ze het binnen ook wel prima voorlopig.
Bezoek vindt ze gezellig.. eigenlijk wil ze altijd wel in de buurt zijn maar echt op schoot doet ze nog niet. Maximaal een hoofdje op mijn been.
Al met al is ze dus nog steeds die lieve relaxte poes. Morgen komt pleegmoeder Maaike even op bezoek:).
