Wat leuk dat jullie na een maandje vragen hoe het gaat! Het gaat ontzettend goed met kleine Christof, we hebben hem Olaf genoemd.
Olafje was vrij snel gewend, dag 1 lag hij al heerlijk op schoot luid te spinnen. Hij is echt zo ontzettend lief en aanhankelijk. Zodra je op de bank gaat zitten ligt hij bovenop je, en als ik thuis aan het werk ben ligt hij graag naast me op de eettafel (en speelt dan met de muis van de laptop haha). Met de andere kat (DJ van nu bijna 1,5 jaar) gaat het echt super. DJ vond hem gelijk heel interessant en ging voorzichtig spelen met hem, Olaf bespringt hem graag vanuit de krabpaal. Ze spelen tikkertje (rennend door de woonkamer, vliegend over de stoelen en de bank), om daarna rollebollend over de grond te gaan. Favoriet is ook een doos, waarin je dan je samen kan verstoppen, je ziet dan wat pootjes uit de doos steken, of samen achter een muis aanrennen en je verstoppen onder een deken.
In het begin was hij soms wat schrikkerig van vreemde geluiden maar daar heeft hij nu helemaal geen last meer van. Als hij moe is dan ligt hij graag helemaal bovenin de krabpaal, verstopt in een mandje. Maar zodra hij doorheeft dat ik op de bank zit komt hij miauwend uit de krabpaal om heerlijk bij je te komen liggen, luid spinnend. Hij hobbelt graag achter me aan door het hele huis en gaat miauwen als hij me ‘kwijt’ is. Ik had eigenlijk toen ik hem bij jullie meenam niet verwacht dat hij zo sociaal zou zijn, en dat hij een schootkat zou zijn, omdat hij natuurlijk de eerste weken op straat geleefd heeft en een belangrijk stukje socialisatie heeft gemist.
Met zijn darmen gaat het een stuk beter. Ik ben overgestapt op dieetvoeding van Prins, en daar doet hij het goed op, ik geef hem nog wel af en toe een schepje van die vezeltjes. Natvoer eet hij niet. Je merkt wel dat hij ‘van de straat’ is want al het eten wat de kinderen laten staan daar is hij als de kippen bij. Het liefst sprong hij op tafel tijdens het avondeten maar dat hebben we hem heel snel afgeleerd. Ook op het aanrecht is niets veilig, al is een kleine ‘tsss tsss’ nu voldoende en weet hij dat hij daar niet mag komen.
Meneer weet ook precies waar de kattensnoepjes liggen, en als het deurtje van de kast niet op slot is heeft hij in no time het deurtje opengemaakt met zijn kleine pootjes en gaat hij aan de haal met de snoepjes.
De oudste kat heeft hem ook geaccepteerd, die is allang blij dat ze nu rust heeft en niet meer door de ander belaagd wordt.. 🙂
We zijn ontzettend blij met hem! Ontzettend bedankt voor alle goede zorgen, ook namens Olaf. Zonder jullie was hij waarschijnlijk als straatkat geëindigd. Groetjes van ons, en een dikke knuffel terug van Olaf!
