Ik, Mousekin, (maar ik word eigenlijk alleen maar Wijffie genoemd) ben best tevreden met mijn personeel. De eerste dag heb ik alleen maar op de vensterbank gezeten, maar na twee dagen kwam ik al van mijn plek af als personeel eten kwam brengen. Dat ritme had ik snel te pakken.
Na ongeveer een week mocht ik ook buiten de kamer kijken in de rest van het huis. Ik ben heel nieuwsgierig en ga alles op mijn gemak bekijken, maar in het begin deed ik dat het liefst alleen van een afstand (social distancing natuurlijk). Nu ik alle plekjes en personeel wat beter ken, ben ik al veel makkelijker.
Ik kom af en toe kopjes geven, want een korte kroel over mijn kopje is toch wel lekker (niet te lang). Ik heb een vis en een muis en daar speel ik heel fanatiek mee door het hele huis. Ik lig graag beneden in de woonkamer, waar personeel ook meestal zit. Naast mijn mandje zijn ook de eetkamer stoelen favoriet. Ik slaap ’s nachts ook beneden, maar kom ’s ochtends net voor de wekker gaat naar boven. Dan blijf ik op een veilige afstand zitten tot personeel in de benen komt, om eten te gaan maken. En dan ga ik haar voor naar de keuken, maar hou wel in de gaten of ze ook volgt.
Deze week is er bezoek geweest en dat was best interessant. Ik ben niet naar boven gevlucht, maar heb rustig alles liggen bekijken en heb zelfs op het kleed voor hun voeten liggen rollen. Personeel was trots op me! Personeel vindt alleen dat ik het op foto’s nog niet zo goed doe, ik ben meestal een soort zwarte vlek 🙂
Maar toch heeft ze inmiddels twee leuke foto’s. En gelukkig hebben we ook allebei dezelfde hobby.
Namens ons nog hartelijk dank voor jullie zorgen!
