Hoe gaat het nu met ….. Jennie?
We hebben haar afgelopen vrijdag mee naar huis genomen.
Het mandje ging open en Jennie kwam gelijk nieuwsgierig naar buiten. Ze ging meteen al snuffelend de woonkamer door. Een zacht mandje dat wij voor haar hebben gekocht en waar we haar handdoekje in hebben gelegd, was gelijk een vertrouwd plekje voor haar. Dezelfde avond lag ze al bij me op de bank. Het was ongelooflijk hoe snel ze zich “thuis” voelde. Ze wilde graag spelen en een simpel balletje deed wonderen. Ik heb 3 voetballiefhebbers in huis die haar gelijk Messie wilden noemen.
Tja, een naam geven, dat is nog wel lastig. Daarvoor wilden we eerst Jennie leren kennen. Het was al snel duidelijk dat het een heel lief dametje is. Als ze zachtjes wordt geaaid begint ze gelijk te spinnen. Ze leek zich al snel op haar gemak te voelen. Ze kwam ook al nieuwsgierig af op een speeltje aan een touwtje. Maar ze was ook nog wel een beetje schichtig en waakzaam.
Alle nieuwe geuren, personen, indrukken maakten haar wel moe en ze viel in haar mandje in slaap. In de korte tijd dat ze bij ons is, is ze al helemaal thuis. Ze is ook een slim poesje. Ze begon aan een grote palm te knagen. Dat mocht ze niet. En met een kleine stemverheffing accepteerde ze dat ze niet aan de planten mag komen.
Wat is het een lieverdje. We zijn allemaal verliefd op haar geworden en zijn heel blij dat ze bij ons wil wonen. Voor ons is ze een lot uit de loterij. En we hopen dat zij dat ook zo beleefd.
Daarom noemen we haar: Lotje.