Je woont op tien hoog, kijkt naar buiten en ziet een prachtige, grote, rode vogel op je balkon zitten. Hij staart net zo verbaast naar jou als jij naar hem. Dat gebeurde bij iemand in Zoetermeer. Ze belde ons en vertelde dat er een mooie, grote papegaai op hun balkon was geland en niet meer wegvloog.
De chauffeur weet de groenvleugelara zonder al te veel moeite over te halen om met hem mee te gaan en het mandje in te gaan. Bij ons hospitaal lezen we de ring af en controleren de vogel op een chip. Grote papegaaiensoorten zoals deze, behoren een ring te hebben of een chip. Daar zijn dan weer papieren aan gekoppeld om te kunnen bewijzen dat je de eigenaar bent en die laten zien dat de vogel niet in het wild is gevangen. Dat mag namelijk niet meer.
Op het hospitaal richten we de grootste kooi in die we hebben, maar zelfs die voelt nog klein aan voor zo’n grote vogel. Dus hopen we maar dat de eigenaar zich snel meldt. Als eigenaren zich bij ons melden, moeten zij ons papieren kunnen overhandigen om aan te tonen dat ze de rechtmatige eigenaar zijn. Helaas kregen we namelijk al heel gauw telefoontjes van mensen die beweerde de eigenaar te zijn, maar dan ineens niet meer terugbelden als we om papieren vroegen.
Maar ineens was het dan echt zo! Een bezorgde eigenaar belde ons op met de papieren in zijn hand! Hun Nina was ontsnapt. Ze had een speciale beveiliging die voor het raam zit, kapot gemaakt en zichzelf even lekker uitgelaten. Ze is wel gewend om af en toe buiten te komen, maar ze is wel wat stout en komt niet altijd zelf gelijk weer terug.
Meneer kon ons het juiste ringnummer vertellen en later bij het ophalen ook de papieren laten zien. En wat ons het meest overtuigde was de liefdevolle kreet die Nina gelijk maakte toen ze haar baasje zag en hoorde. Ze vloog direct op hem af, zo zijn armen in. Na een flinke knuffel en kusjes, is Nina weer lekker mee naar huis.
Het was leuk je te ontmoeten, Nina, maar blijf voortaan maar gewoon in de buurt van huis.
