Tony, onze kater, vond de eerste weken spannend. Hij bekeek het van een afstand op de trap (zie foto) en snuffelde alleen als ze weg was de boel grondig om daarna snel weg te vluchten met een his en een grom. We mochten hem wel aaien, maar een knuffeltje was ‘m teveel. Kortom Tony moest enorm wennen.
Pipsqueak, inmiddels genaamd: Kiwi, is eigenlijk meteen goed geaard. Ze vond t jammer dat Tony t spannend vond maar bleef een blij diertje. Rende overal op af en vind alles interessant.
Inmiddels gaat t veel beter. Dat kwam door samen spelen en eten. 1e situatie was: Tony lag een keer in zijn kartonnen doos(hij heeft ook mandjes, maar ja…die kartonnen doos is natuurlijk veel beter) in de woonkamer en Kiwi rende er ook omheen. Tony raakte aangestoken door haar speelse bui en deed ineens mee. 2e situatie was dat er een automatische voederbak stond van toen Tony alleen was. Die ruikt natuurlijk naar brokjes en samen hebben ze net zo lang gefrunnikt tot er een paar brokjes loskwamen.(zie foto) Vanaf toen ging t steeds beter.
Tony en Kiwi liggen nu regelmatig naast elkaar, Tony wast Kiwi, samen spelen ze regelmatig en sjeezen ze samen de trap op en af. (Zie foto’s)
En ja af en toe is er nog een keertje blazen en een grom of Tony haalt uit als Kiwi wéér in Tony zijn oor, kont of staart bijt, maar geen drama’s. Al met al gaat t nu best goed.
