Hoofdfoto ter illustratie, van andere melding.
Afgelopen Koningsdag even voor 12u ‘s nachts kreeg onze chauffeur Janneke een melding van een aangereden ree op de Leidsestraatweg, schuin tegenover ons Hospitaal. Heel snel sprong ze in de dierenambulance en reed erheen. Twee politiewagens hadden een rijstrook afgezet en agenten zaten bij het diertje. Omstanders hadden een zwemvest en een deken over het dier heen gelegd om stress te verminderen.
Omdat het achter de vangrail, waar het dier lag, te donker was om iets te zien, moest hij verplaatst worden. Zijn poten werden vastgebonden en hij werd op de brancard gelegd en vervolgens de ambulance ingetild. Tijdens dit alles kon Janneke al een beetje zien dat alles leek te werken en besloot zij dat ze het diertje direct op een veilige plek wilde uitzetten. Wilde reeën voor een check bij een dierenarts brengen doen wij eigenlijk alleen als dit duidelijk zichtbaar nodig is. Reeën zijn dieren die heel erg vatbaar zijn voor stress, mensenhanden, geur, stemmen en fel licht hebben een enorme impact op zo’n dier. Hierom werd de beslissing genomen het dier zo snel mogelijk weer uit te zetten op een veilige locatie.
Een mooie samenwerking van politie en dierenambulance.
Onder begeleiding van de twee politiewagens reden ze in colonne naar de Waalsdorpervlakte. De agent in de voorste politiewagen wist een mooie open plek waar het dier goed uitgezet kon worden. Het was best een wilde rit in het pikdonker en Janneke hoorde onderweg al gerommel van achter uit de ambulance. Aangekomen op de mooie open plek droegen ze de ree op de brancard uit de ambulance en vroeg Janneke één agent de zaklamp te schijnen op de ree en één agent om te filmen, een derde hield de deken over de kop van de ree vast zodat hij niet nog meer in de stress hoefde te raken. Ze haalde het touw van de poten af en zodra het dier voelde dat de grip weg was begon hij te trappen en stond op. De deken was van het afgetrokken en hij stond wat schaapachtig naar die gekke mensen te kijken, alsof ‘ie wilde zeggen: ‘En bedankt he!’ Toen de agent met de zaklamp de verte in scheen begon hij pas voorzichtig te lopen. Het was te zien dat hij onder de indruk was van alles dat hij meegemaakt had, maar liep langzaamaan de donkere vlakte op, de vrijheid tegemoet.
Prachtige video van het loslaten van de Ree door chauffeur Janneke.
