De uitdrukking ‘Zwanenzang’ komt van het volksgeloof dat een stervende zwaan, melancholisch zingend, zijn dood tegemoet gaat. Maar gelukkig zong de zwaan in dit verhaal een heel ander lied. Het lied dat ‘Pak me dan…’ heet…
Laatst kregen we een melding vanuit de regio Loosduinen dat een zwaan in het water zwom waar het niet goed mee zou gaan. Hij poetste zich niet en kwam niet op eten af. Er was geen bloed of wond te zien, maar het voelde gewoon niet goed bij de meldster. Samen met collega vrijwilliger Jan ging ambulancechauffeur Hugo op pad om poolshoogte te nemen.
Aangekomen op de plek waar het dier zwom, zat er maar één ding op. In een bootje naar de zwaan toe en hem proberen te vangen voor nader onderzoek. Maar dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. Naarmate het bootje dichter bij de zwaan kwam, werd het dier steeds wakkerder en wendbaarder. Er ontstond een ware achtervolging, waarbij Hugo steeds ingewikkeldere capriolen moest maken om de zwaan ook maar enigszins bij te houden.
Bij de Dierenambulance houden we niet van opgeven, maar op een goed moment moesten we de achtervolging wel staken, want de zwaan had zich inmiddels bij een groep soortgenoten gevoegd, waarna Hugo en Jan niet meer konden zien wie wie was.
Groot was onze verbazing dan ook dat de desbetreffende zwaan anderhalf uur later, nadat Hugo en Jan alweer terug waren bij het Dierenhospitaal, toch werd gevangen. Ditmaal door mensen aan de kant. Onze ambulancechauffeur André kreeg toen de taak om het dier op te halen en naar vogelasiel De Wulp te brengen voor nader onderzoek. Daar werd geconstateerd dat er in feite niets aan de hand was met de zwaan en na de nodige TLC werd het dier weer losgelaten.
