Hallo verzorgers en verzorgsters van de dierenambulance in Wassenaar…. Enige tijd geleden waren we op zoek naar een wat oudere poes of kater, die ergens in een hokje van één of andere opvang zat te verpieteren.
Na wekenlang gezoek, bezoek, getelefoneer en ander gedoe hadden we het idee dat het waarschijnlijk een jong beestje zou gaan worden. Er werd zo moeilijk gedaan door de diverse medewerkers in verschillende dierenopvangcentra. Wij kregen de indruk dat men de beestjes liever in hun kleine onderkomens wilden houden. Eerlijk gezegd hadden we de moed al opgegeven.
Tot we in het Algemeen Dagblad lazen dat er bij de dierenambulance in Wassenaar voor ene Jurjen een nieuw huis gezocht werd. M’n vrouw en ik besloten nog één poging te wagen. In de regen reed ik naar Wassenaar en bij aankomst werd ik (zelfs zonder afspraak) naar de Jurjen uit de krant begeleid door een alleraardigste medewerkster.
Jurjen werd uit z’n slaap en uit z’n hok gehaald en mocht kennismaken met mij als misschien wel z’n nieuwe huisbaas. Tussen mij en Jurjen klikte het aardig en toen ik zag dat hij zich zonder protest liet optillen door een medewerkster was voor mij wel duidelijk dat Jurjen wel een nieuwe huisvriend kon worden.
De volgende dag zijn m’n vrouw en ik samen nog eens gaan kijken en ook met m’n vrouw en Jurjen ging de kennismaking goed. Eind van het verhaal is dat Jurjen het erg prettig vindt bij ons en wij zijn blij dat er een kat uit een klein hokje is bevrijd.
De naam Jurjen hebben we natuurlijk wel veranderd. Jurjen heet tegenwoordig Floris en omdat hij in Wassenaar heeft gewoond, noemen we hem soms Floris-Jan. Het maakt hem niet uit, want hij luistert enkel naar voedselverpakkingen.
