Fabienne is inmiddels aardig thuis hier. De eerste dagen zat ze onder de kast waar de andere 2 katten ook begonnen zijn. Die kwamen nieuwsgierig eens kijken wie daar in huis gekomen is en staken meteen hun kopjes even om de hoek. Dat vond ze in het begin even te veel van het goede.
Na een aantal dagen liet ik de deur van het kleine kamertje waar ze verbleef open staan als ik in de buurt was en zo is ze het huis gaan verkennen. Vooral met de jongste kater kan ze het goed vinden, deze is nu 1,5 jaar. Ze stoeien aardig wat af en Fabienne laat zich de kaas niet van het brood eten. Daar moet die stoere kater, Tobias, even aan wennen. De oudste kater, Armand, vind het allemaal wel prima zo. Nu duikt Tobias niet meer telkens boven op hem als hij niets vermoedend een kamer in wandelt.
Bij ons raakt ze steeds meer op haar gemak maar we moeten geen onverwachte bewegingen maken dan duikt ze weg. Inmiddels kunnen we haar tot ongeveer een halve meter benaderen zonder dat zich verstopt. De eerste dagen zagen we alleen af en toe iets zwarts zich verstoppen.
Inmiddels komt ze ook aan rennen als ik met een doosje snoepjes rammel. De andere 2 eten die graag dus ze heeft in de gaten dat er dan iets lekkers komt. Gisteren kon ik haar bijna met de hand een snoepje geven, dus ze maakt telkens weer stapjes maar het gaat nog wel even duren. Maar als ik het vergelijk met de oudste kater die 6 is en nu 1,5 jaar bij ons is doet ze het heel goed. De oudste kater kan altijd nog schrikken en komt eigenlijk pas sinds een paar maanden op schoot zitten. Die kon je in het begin ook helemaal niet oppakken want dat was hij compleet in de stress.
Fabienne heet nu bij ons Floortje.
