Foto: Pixabay, ter illustratie
In juni 2021 werd Rob ingewerkt als chauffeur op de dierenambulance. We kijken terug op enkele ervaringen uit zijn begintijd, te beginnen met een eendenfamilie die opgesloten zat op een wel heel ongezellige plek.
Rob vertelt: “We kregen een melding van de International Crime Court (ICC) in Den Haag, waar ´s werelds ergste misdadigers worden berecht. Wat was het geval: dit indrukwekkende ICC gebouw omringt een binnenplaats, van circa 40 x 20 meter. De vloer van de binnenplaats is betegeld, en heeft een klein aantal plantenperkjes met voornamelijk hoog gras, verder niets. Het was zomer en bloedheet.
Op deze verschroeiende binnenplaats had zich een eendenfamilie gevestigd: moeder met acht pijltjes (eendenkuikens). Een absoluut eend-onwaardige omgeving, nergens water, de kleintjes konden niet eens zwemmen. Of wij deze familie konden ophalen om in een rijkere omgeving weer uit te zetten.
Bij ICC aangekomen moesten we eerst langs de mannen van ‘security’. Omdat er op dat moment niets gaande was in het gebouw, waren zij de enigen aanwezig. De procedures moesten we natuurlijk wel allemaal doorlopen. Legitimeren, veiligheidspoortjes en scanners (zoals op Schiphol). En dat met al onze transportmandjes, vangnetten, etc. Daarna werden we naar de binnenplaats begeleid. Het viel ons op dat de mannen van Security, direct en via portofoon, vooral in het Engels tegen elkaar spraken, zij het met sterk Haags accent. Ook dat zal wel procedure zijn…
Eenmaal op de binnenplaats brak ons het zweet uit. Man man, wat een hitte. De eenden waren vrij makkelijk te spotten op deze nogal kale vlakte. Na enkele pogingen hadden we moedereend al in een transportmandje. Nu nog even de pijltjes. Uh… even? Waar zijn ze nou gebleven?
Wat bleek: over de gehele omtrek van de binnenplaats, langs de glazen gevels, liep een regengoot, zo’n 15 cm diep, 15 cm breed en afgedekt met een zwaar, verzinkt stalen rooster. Dit rooster was opgebouwd uit lengtes van ongeveer een meter die met bouten en moeren stevig vast zaten aan de goot. Op sommige plaatsen was een kleine opening in dit rooster waardoor de pijltjes zich konden verschansen in deze ‘loopgraaf’ met strekkende lengte 20+40+20+40=120 meter!!!
Door het rooster heen zagen wij de acht donsballetjes met hun kraaloogjes een lange neus naar ons trekken. Ze verspreidden zich pijlsnel van de ene kant van deze ´ringweg´ naar de andere kant. Gelukkig mochten we met gereedschapshulp van de security-mannen op sommige plaatsen roosterdelen demonteren. Zo konden we de ringweg blokkeren en de bewegingsruimte van de pijltjes steeds verder inperken. Het duurde even, maar uiteindelijk kregen wij ze wel alle acht te pakken!
Die middag sloten we af met de plechtige tewaterlating van de gehele familie eend in een fraaie vijver in Clingendael, een mooi gezicht. Mission completed!
