Vanochtend kregen we al heel vroeg een oproep: er lag een jonge grijze zeehond bij het havenhoofd in Scheveningen.
Ambulancechauffeurs Dimitri en Edwin zijn samen op weg gegaan, om de zeehond op te halen. Toen ze bijna terug bij ons hospitaal waren, kregen we nog een melding van een ernstig verzwakte zeehond met bloed aan de snuit. Deze symptomen horen vaak bij Longworm en het is dan heel erg belangrijk dat de zeehond behandeld wordt. De mannen gingen snel terug naar de zee en hebben ook deze zeehond opgehaald.
Terwijl Edwin en Dimitri druk doende met de dieren waren, hebben onze mensen op de thuisbasis meerdere keren contact gehad met Zeehondenopvang Pieterburen. Het bleek namelijk dat, door een collega EHBZer (getrainde professional in Eerste Hulp Bij Zeezoogdieren), in Katwijk, een derde zeehond in nood was opgehaald!
Om zo efficiënt mogelijk te werk te gaan, hebben we besloten dat wij de derde zeehond onderweg ook nog even ophalen. Zo hoeven er geen twee ambulances richting Groningen te rijden.
Omdat dit allemaal wel wat tijd in beslag neemt en een goede planning vergt, heeft Pieterburen ons gevraagd of wij de twee zeehonden, die we zelf hadden opgehaald, alvast de eerste hulp willen verlenen. Dit houdt in dat ORS wordt toegediend: dit is een mengsel van vocht, suiker en zout, om de zeehond te ondersteunen tijdens de lange rit. Onze Anouk, ook een getrainde EHBZer, heeft samen met Dimitri de ORS toegediend. De zeehonden worden dan geblinddoekt om stress te voorkomen.
Kortom: het was weer echt zeehondenweer bij de Dierenambulance Den Haag vanochtend. De zeehondjes zijn inmiddels alle drie onderweg naar Pieterburen. We hopen dat ze daar gauw weer opknappen en dan weer fijn de wijde zeewereld in mogen.
