Hallo lieve poezenvriendjes,
Hier een klein verslagje van Bram. Ik ben inmiddels helemaal gewend in mijn nieuwe huis en mijn grote broer Boris is ook helemaal aan mij gewend. Samen beleven we leuke avonturen. Volgens mijn vrouwtje ben ik wel ondeugend. Ik ben namelijk een keer ‘s avonds ontsnapt. Boris was al een tijdje buiten en zat bij de deur te wachten om naar binnen te kunnen. Vrouwtje had mij opgepakt zodat ze de deur open kon doen. Boris treuzelde een beetje en toen zag ik mijn kans. Ik nam een grote sprong, zo over Boris heen en rende snel naar het kattenluik in het tuinpoortje.
Boris kwam meteen achter mij aan en snel namen we de benen. Vrouwtje probeerde mij wel te pakken, maar ik was lekker veel te snel. Bovendien ben ik in het donker bijna niet te zien. Na twintig minuutjes gaf vrouwtje het maar op. Ik heb toen lekker twee uur buiten met Boris de buurt verkent. Lekker rustig zo ‘s avonds laat. Vrouwtje was wel een beetje boos toen we thuis kwamen, het was al twee uur ‘s nachts en ze wilde naar bed. Maar ik zag ook dat ze opgelucht was dat we er weer waren. Ze heeft nu speciaal voor mij een een bandje besteld, zodat ik in het donker beter te zien ben.
Ze vertelde ook dat ik nog een paar weekjes geduld moet hebben. Als ik mijn laatste prikje heb gehad en nog iets, een moeilijk woord castaratie of zoiets, ik weet niet wat dat precies is, maar dan mag ik net als Boris ook zonder tuigje naar buiten. We gaan nu elke dag al twee keer buiten de tuin rondjes in de buurt lopen zodat ik een beetje de weg leer kennen. Boris loopt dan gezellig mee. Verder ben ik de hele dag aan het spelen met een propje aluminiumfolie of een blaadje van een boom.
Stoeien met Boris is ook leuk, al schrok vrouwtje van de week wel. Boris was boven op mijn kopje gaan zitten en ik kreeg niet zo veel adem. Ik moest toen echt een paar keer flink ademhalen en even rust nemen. Boris schrok ook hoor, hij liet mij meteen even met rust. Sinds deze week mag ik nu ook beneden slapen als mijn baasjes ook gaan slapen en hoef ik niet meer alleen in het tekenkamertje te slapen. Dat is veel gezelliger dan alleen. Oh, Boris roept of ik mee naar zolder ga voor ons middagdutje. Nou tot de volgende keer maar weer. Een flinke poezenpoot voor iedereen die mij kent, al hoop ik wel dat al veel poezenvriendjes ook een eigen huisje hebben gevonden.
Groetjes van Bram
