Hierbij een levensteken van Bobbie voorheen Szarik.
Op 5 mei jl. zijn mijn dochter, kleindochter en ik gaan kennismaken met Bobbie bij de Dierenambulance in Den Haag.
Het kennismaken verliep goed van beide kanten en daarom besloot ik om Bobbie in de familie op te nemen. Na 1 jaar geen huisdier in huis te hebben gehad was dat wel weer een stap voor mij.
Binnen 1 ½ jaar was ik 2 kattendames verloren, Mallorca was 23 jaar en ruim 3 maanden oud geworden (gevonden op Mallorca en toen pas 3 weken oud) en daarna Bella pas 15 jaar oud maar bleek geen tandproblemen te hebben, maar was ongeneeslijk ziek.
We hebben Bobbie op 10 mei opgehaald en in z’n eigen kamertje laten wennen zoals werd geadviseerd. Na de eerste nacht kwam ik ‘s ochtends bij Bobbie zitten en tot mijn verbazing kwam hij gelijk op schoot zitten, de volgende ochtend hetzelfde ritueel maar kreeg ik ook een grote neus in mijn gezicht als begroeting. Ik was blij verrast!
Zeer regelmatig ging ik buurten bij Bobbie in z’n kamertje en werd er door hem luid gespind en kopjes gegeven, maar óók veel gespeeld, goed gegeten en van de kattenbak gebruik gemaakt. Op vrijdagmiddag heb ik z’n kamerdeur opengezet en ging hij voorzichtig op onderzoek uit in huis.
Op zaterdag hebben we mijn verjaardag gevierd met de hele familie inclusief kleinkinderen en toen kwam Bobbie naar beneden om met iedereen kennis te maken. Hij was voorzichtig nieuwsgierig maar ook gezellig voor iedereen. We zijn allemaal héél tevreden met deze leukerd!
Bobbie was de eerste dagen lief en aanhankelijk, maar maakte nog geen geluid, ook dat was na een paar dagen over en nu “praten” we gezellig tegen elkaar. Hij is altijd bij mij in de buurt en ligt ook graag languit op schoot, hij rent over de trappen en speelt met van alles. Na al het rennen van boven naar beneden en omgekeerd is het goed rusten, zoals op de foto’s te zien is, is hij helemaal ontspannen en flink onderzeil daarna.
Namens Bobbie en mijzelf heel veel dank voor degene die Bobbie met liefde en geduld heeft verzorgd en naar binnen gehaald heeft, alsook voor alle medewerkers van de Dierenambulance die met veel inzet en liefde Bobbie een kans hebben gegeven.
Dank daarvoor allemaal!!! Vriendelijke groetjes van Bobbie en mij….
