Vorige week kreeg onze Andrew een melding van een zwaan waarbij de meldster wat bloed op de snavel zag. Uiteraard was dit voor ons reden om te gaan kijken en zo besloot Andrew samen met collega Jeroen naar deze melding te gaan.
Ze reden naar het Wateringseveld waar ze op de aangegeven locatie de zwaan zagen zitten. De vogel zat in een slaappositie op het gras aan een vijver voor een scholengemeenschap. De school was net uit en er reden flink wat auto’s langs en er liepen kinderen met ouders. Toch leek de zwaan hierop niet te reageren en hij bleef in die slaappositie zitten, wat Andrew en Jeroen op zich al vreemd vonden.
Andrew constateerde dat er inderdaad wat bloed op de snavel zat. De zwaan was inmiddels alert geworden. Andrew zorgde ervoor dat hij tussen het water en de zwaan ging staan, want in het water wordt het toch een stuk moeilijker vangen dan op de kant.
Andrew probeerde het dier te vangen met de speciale zwanenhaak, maar helaas wist de zwaan te ontkomen. Hij zwom naar links en naar rechts en het leek alsof hij de kant niet op kon komen. Andrew en Jeroen zagen een vreemd soort ‘knik’ in de nek. Ook was de zwaan aan het happen naar lucht en maakte al met al een vreemde indruk.
Langzaam werd de zwaan naar een hoek gedreven. Hier zag Jeroen zijn kans om de stok op de zwaan te duwen, waarna Andrew razendsnel de haak om de nek van de zwaan wist te krijgen. Ze trokken het dier naar de kant, waar ze inderdaad een rare bobbel in de nek van de zwaan zagen en voelden. Er werd gedacht dat dit misschien wel eens een dobber van een hengel kon zijn die in zijn keel was blijven hangen.
In overleg met de Vogelopvang zijn ze vervolgens naar de dierenarts gereden, waar werd besloten om röntgenfoto’s te maken. Daarop was duidelijk een soort lange staaf te zien met in ieder geval aan één kant een dopje. Zowel de dierenarts als de chauffeurs hadden dit nog nooit gezien. Om het object nog beter te kunnen zien, en het dier ervan te bevrijden, werd besloten om de zwaan onder narcose te brengen.
Bij het strekken van de nek om het slaapgas toe te dienen, zag de assistente plots een witte streep helemaal achter in de keel van de zwaan. De dierenarts besloot toen eerst nog even kijken of hij wellicht zonder narcose iets zou kunnen doen. De nek werd gestrekt en de dierenarts wist met een tang het voorwerp te pakken te krijgen. De dierenarts wist de staaf omhoog te duwen en er uit te krijgen. Ze waren vol ongeloof toen daar een ± 30 cm lange flexibele geplastificeerde staaf uit kwam met een wollen draad eraan!
Andrew en Jeroen hebben de zwaan vervolgens naar Vogelopvang De Wulp gebracht waar deze de nodige deskundige verzorging kreeg.
Hoe de staaf ooit in de keel van het dier terecht is gekomen en wat het precies is, zal een raadsel blijven, maar gelukkig was de zwaan van deze vreselijke kwelling verlost.
