Beste verzorgers, met Wolly Bear gaat het goed, hij is inmiddels omgedoopt tot Beer(tje)! De eerste week in huis heeft hij zich niet laten zien.
Elke beweging bij hem in de buurt moest hard naar geblazen worden, want het was allemaal hartstikke spannend. Alles, zoals eten, drinken, op de bak gaan en op avontuur, werd ‘s nachts gedaan of als ik op het werk was.
Met heel veel geduld, lief praten en af toe een voorzichtige knuffel draaide hij bij. Na een week durfde hij, terwijl ik in de kamer was, tevoorschijn te komen om op de bak te gaan. Daarna durfde hij in de woonkamer op de bank te springen en op de vensterbank naar buiten te turen. Sinds ongeveer twee weken is hij verliefd op mij. Hij komt ‘s ochtends als ik uit bed kom gelijk uit zijn mandje en dan loopt hij mij net zo lang voor de voeten (en geeft kopjes tegen mijn been) totdat hij uitgebreid gekroeld wordt.
Zodra ik thuis kom na werk zit hij achter de deur hevig te miauwen. Voornamelijk omdat hij dan zijn bakje nat voer krijgt, maar ook omdat hij blij is mij te zien natuurlijk. Na het eten moet er eerst even een dutje gedaan worden, logisch, maar daarna moet er zeker weer geknuffeld worden. Deze knuffelsessies kunnen soms wel 10 minuten duren en dan moet er weer geslapen worden. Beer is vooral een hele oude luie aanhankelijke vent.
Hij is (nog) niet geïnteresseerd in spelen, kan niet netjes eten of het grit in de bak houden en zijn tempo is langzaam en wat stijfjes, maar ik vind hem een heel lief schatje. Hij mag zijn oude dag slapend, (hard) snurkend, kwijlend, knuffelend en liefdevol doorbrengen bij mij.
groetjes van mij en Beer
